Dingen accepteren blijft heel erg moeilijk, zeker als het iets ingrijpend is. Doordat er een last op je schouder zit, ga je al snel leuke dingen uit de weg of ga je leuke dingen helemaal niet meer doen. Er zijn alleen nog zoveel dingen die je wel zou kunnen of die je wel graag zou doen, maar een klein ding houd je tegen. Vandaag vertel ik je meer over dit proces en hoe je ermee om kan leren gaan.
Als er iets met je aan de hand is, bijvoorbeeld je wordt gediagnosticeerd met een beperking of je bent heel erg ziek, dan ga je een soort van rouwproces in. Je gaat rouwen om hetgeen wat veranderd in de situatie die je gewend bent en dit kan erg heftig zijn. Deze situatie wordt vaak door anderen onderschat, maar in plaats van dat je een dierbaar persoon verliest, verlies je in deze situatie een functie van je lichaam of een combinatie van functies, capaciteiten en iets dat je wilt uitstralen naar de buitenwereld.
Boos, verdrietig en opstandig
Op het moment dat je door je dit rouwproces gaat, is het belangrijk dat je jezelf ook de tijd gunt die je nodig hebt. Vervolgens kun je verder gaan met de dingen die je normaal ook doet en kun je er een weg in vinden. De grootste gevoelens die op dit moment vaak door je hoofd gaan zijn boosheid en verdrietige gedachtes. Daarnaast kom je vaak heel opstandig over. Ik was boos op iedereen, want het wou allemaal niet gaan, zoals ik het wou. En ik kon de dingen die ik wilde doen, niet doen. Als ik door een boze periode was gegaan, kwamen daarna gevoelens van verdriet. Ik kon niet stoppen met huilen, want dit was niet het leventje wat ik wilde lijden. Dit soort momenten zijn vaak niet leuk voor jezelf en de mensen om je heen, maar dit is wel een periode waar je doorheen moet. Op dit moment is het fijn om jezelf die tijd te gunnen, maar ook om je rust te vinden in je emoties, en dingen uit te proberen die je leuk vind, dingen waar je energie uit kan halen.
Acceptatie
Als je door de eerste periode heen bent gegaan, komt het moment van acceptatie. Je moet ermee leren leven en misschien ook wel je leven aanpassen. Wat mij heel erg heeft geholpen om mezelf te accepteren met de dingen die ik (tijdelijk) niet meer kon door een beperking, is dat ik de mooie dingen van mezelf ging zien en dat ik ook de mooie dingen van mezelf en de wereld ging accepteren. Ik kon bij de pakken neer gaan zitten dat dingen niet wilde gaan, zoals het in mijn hoofd moest gaan, maar ik ging juist genieten van de momenten dat ik extra mijn rust moest pakken.
Praten of opschrijven
Wat helpt bij zowel het rouwproces, acceptatieproces en misschien ook voor het reguleren van emoties is het praten met iemand die je vertrouwd. Als je niet zo’n prater bent, dan is het heel fijn om het van je af te schrijven. Op deze manier ben je toch telkens bezig om je emoties een plekje te geven en ga je het niet opkroppen, want het opkroppen houdt het verwerkingsproces een beetje tegen.
Dit is in grote lijnen het proces om jezelf te accepteren. Het kan voor een heel klein ding zijn, maar ook voor een groter iets waar je mee zit. Rouwen, jezelf de tijd geven, mooie dingen in het leven zien, je weg veranderen, herpakken en emoties een plaats geven.
Heb jij ooit te maken gehad met zo’n proces?