In mijn diary kondigde ik op m’n blog voor het eerst aan dat ik mijn scriptie niet gehaald had. Inmiddels ben ik naar school geweest om de feedback door te spreken en zet ik bijna de eerste stap om te beginnen met het verbeteren van m’n scriptie. Het voelt best gek om zo’n scriptie weer open te slaan. Een project waar je heel trots op bent, maar die nu toch niet goed genoeg blijkt te zijn.

Feedback

Ik was erg verdrietig de dag dat ik te horen kreeg dat ik gezakt was. Alleen diezelfde dag kreeg iedereen het beoordelingsformulier met wat er dan precies fout was gegaan. Er werd aan de telefoon gezegd dat het allemaal wel meeviel en op zich is dat ook wel het geval. Ik heb op drie hoofdstukken een onvoldoende gehaald, als ik twee hoofdstukken verbeter, dan heb ik eigenlijk al een voldoende. Het derde hoofdstuk is namelijk de conclusie, die automatisch beter wordt als de voorgaande hoofdstukken beter zijn. Ik kon me op zich in alle puntjes wel vinden. Ik heb regelmatig geen onderbouwing gegeven aan wat ik in het onderzoek deed, wat lastig is, maar ook heel belangrijk.

Gisteren sprak ik dus één van de beoordelaars van m’n scriptie. We hebben samen het gehele beoordelingsformulier doorgekeken met m’n scriptie ernaast. Ik moet zeggen dat dit wel fijn was, want er kwamen nog wel wat andere dingen naar voren die ik aan zou kunnen passen, of wat ik eigenlijk anders had opgepikt vanaf het formulier. Zo had hoofdstuk 4, waarin je dus uitlegt hoe je het gehele onderzoek uit hebt gevoerd, gedetailleerder gemogen. Als dit hoofdstuk goed staat, dan is het ook duidelijker wat er gebeurd in het hoofdstuk met de resultaten en dan zal de conclusie ook sterker staan.

Weer aan de slag?

Ik moet zeggen dat ik het niet lastig vind om alles weer op te pakken en weer naar school te gaan. De feedback viel me eigenlijk ook geen eens zwaar, er zaten gewoon punten in die echt beter hadden gekund. Alleen ik vind het zo lastig om nu het Word-document weer te openen. Weer aan de slag te gaan. Ik weet dat het moet, maar op de één of andere manier weet ik niet waar ik moet beginnen. Ik merk dat m’n faalangst ook lichtelijk weer opspeelt. Straks verbeter ik het fout, of maak ik het alleen maar erger? Ik heb het idee dat ik het nog even moet laten bezinken en maandag rustig aan moet beginnen. De deadline staat ten slotte al op 24 oktober en wat zou het lekker zijn als ik er dan echt vanaf ben! Ik snap ook wel dat het even niet anders is en dat ik nu juist moet doorzetten. It does not matter how deep you fall, what matters is how high you bounce back.