De eerste dag in Egypte, kort maar krachtig. Alleen de reis ernaartoe was niet kort, we vlogen meer dan 5 uur en dat terwijl ik nog nooit bewust heb gevlogen. En tot onze grote verrassing lag ’s ochtends het halve land vol met sneeuw. Oftewel we moesten wat eerder opstaan om te vertrekken richting Schiphol, om te hopen dat onze vlucht geen vertraging had. We konden in ieder geval van een ijskoud land richting een aangename temperatuur.
Wakker worden
Wow, dat was even wakker worden. Ik had de wekker gezet, maar plotseling stond mijn vader in mijn kamer. We moesten eerder opstaan, want het was een chaos op de weg. Dit alles kwam door de sneeuw die was gevallen. Ik dacht bij mezelf; sneeuw?! Ik sprong uit bed om naar buiten te spieken, daar lag het dan, alles was bedekt met een wit laagje. Het leek me slim om meteen onder de douche te springen. Mijn outfit was simpel en enorm comfortabel; een grijze joggingbroek, een panterprint blouse en mijn sneakers van L.A. Gear. Toen ik beneden kwam lagen er al boterhammetjes klaar en er stond zelfs een kopje thee. Ik at m’n eten op en we pakten de laatste dingen in voor vertrek.
Schiphol
Na wat afscheidskusjes, aangezien er familie was blijven slapen, vertrokken we richting Schiphol. We hadden maar een zomerjas aangetrokken, want in Egypte was een winterjas echt niet nodig. Een groot gedeelte richting Schiphol konden we maar 50 kilometer per uur rijden, oftewel akelig sloom. Hoe noordelijker we reden, hoe minder sneeuw er lag. In Amsterdam leken ze nog niet gehoord te hebben van sneeuw, maar wat was de route van de geparkeerde auto naar de bus koud.
Wat was ik blij toen we eindelijk binnen waren. Na het afleveren van onze koffers, die natuurlijk een paar kilo te zwaar waren, liepen we naar het gedeelte achter de douane. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dacht dat het veel leuker zou zijn, het shoppen op Schiphol, maar het viel ontzettend tegen. We hebben alleen even geluncht en ik had kleurpotloden gescoord. We hadden wel even alle winkeltjes uitgebreid bekeken, want we hadden gelukkig nog voldoende tijd. De vlucht vertrok volgens de borden gewoon op tijd, dus we liepen langzaamaan gewoon richting het vliegtuig.
In het vliegtuig
Ik moet eerlijk bekennen dat ik van tevoren al zenuwachtig was. Ik had geen idee hoe het zou zijn om te vliegen. Het vliegtuig moest nog sneeuw- en ijsvrij gemaakt worden waardoor we uiteindelijk wel wat vertraging opliepen. Toen het vliegtuig opsteeg werden de huisjes steeds kleiner, en uiteindelijk zag je niets meer door alle wolken. Heel jammer, want ik had gehoopt op mooiere foto’s.
En dan? Wat doe je in een vliegtuig? Ik had zelf aardig wat meegenomen om te doen, zoals wat leesvoer en het kleurboek voor volwassenen. Het kleuren lukte helaas niet, want als ik naar voren ging hangen kreeg ik een druipneusje, en ik schoot ook regelmatig uit. Gelukkig werd er uiteindelijk een leuke film opgezet, namelijk The Other Woman. Het is een romantische komedie en voor in het vliegtuig was het zeer ontspannend. Alleen op een gegeven moment begin je je benen te voelen, je zit erg krap en je zit lang op dezelfde plek. De enige manier om ze te strekken is het lopen naar het toilet, dus dat is opzoek gaan naar andere houdingen. De film had al wat van mijn tijd gesnoept, waardoor de heenreis reuze meeviel.
Yay, ik ben in Egypte!
Na het kopen van een visum ben je eindelijk officieel in Egypte. De bus werd netjes aangewezen en we konden zo instappen. Het was al laat, we waren allemaal moe geworden van de reis. De busreis zorgde nog voor wat stress, want de buschauffeur bleef maar rondjes rijden. We kregen een beetje het idee dat hij ons hotel was vergeten, maar gelukkig konden we op een gegeven moment uitstappen. We waren in het hotel en het inchecken verliep vlotjes. Terwijl we naar boven liepen nam iemand de koffers mee en diegene liet ons de kamer zien. Ik sliep samen met mijn broertje op één kamer. Dus toen we de kamer ingingen sprong de stroom aan, inclusief de televisie in de achterste kamer. We schrokken ons dood, we dachten even dat we een gedeelde kamer hadden. Gelukkig was de televisie gewoon niet goed uitgezet, het bleek dus dat we twee kamers voor vier personen kregen. Lekker luxe, zo kon ik gewoon slapen in een aparte kamer. Ik besloot ook meteen te gaan slapen, morgen zou ik wel kijken wat er allemaal te doen was in het hotel. Nu was het quality time voor het hotelbed en mij.